نه راه پس داریم نه راه پیش. و اینجا، نه جای نامیدی طولانی که میدان اهل هنر است. زمان می برد که باور کنیم گله و نفرین و نفرت، فقط سخت تر کردن این دام است.
لحظه می خواهد که ببینی در این جهان ملتت دوستی جز خود ندارد. هیچ کس دایه مهربان تر از خود هموطنانت نیست.
در ایران چند دسته ایم.
- 80 درصد بلا استثنا گاه این وری ایم و گاه آن وری
- 18 درصد از ما کاملا استواریم که این وریم یا آن ور. شک نداریم و عوض هم نخواهیم شد.
- یک درصد در پی آنند که همه را به اینور دعوت کنند
- یک درصد باقی مانده هم در پی آنند که همه را به آن ور دعوت کنند.
و من شما را دعوت می کنم از قله 1450 هجری شمسی یا 2070 میلادی به امروز نگاه کنید.
باور کنید چندان مهم نیست که ما 80 درصد به حرف کدام یک درصدها گوش کنیم.
مهم این است که از این بن بست خلاص شویم.
باور کنید محتمل است که دنیا بسیار بسیار تاریک و سیاه و ظالم تر از امروز شود. برای آن روز خودمان و فرزندانمان باید از بن بست ها عبور کنیم.
به نظر من
عاقلانه ترین تصمیم این است که با قدرت حاکم امروز کشورمان همراه شویم.
وقتی گفته می شود اقتصاد مقاومتی، قهر و ادا باور کنید پاسخ مناسبی نیست.
وقتی گفته می شود مدیریت جهادی باور کنید خندیدن پاسخ مناسبی نیست
از منظر 1450 به امروز نگاه کنید. واقعا پاسخ مناسب چیست؟
آینده از ما توقع دارد.
برگردید به هفتاد سال قبل، یا صدو هفتاد سال قبل، یا 270 سال قبل،
ببینید توقعتان از مردمان آن روزگار چیست؟
فرض کنید قدرت حاکمی هست که از مردم میخواهد روی پا بیاستند! فرض کنید همه انتقادهایتان هم وارد است. مردم بههتره چه کار کنند؟
بعلی ،
آنچه مهم است فقط اراده جمعی است. چه این وری چه آنوری
اصرار نکنید که همه به عقیده شما شوند
وانمود کنید که همه به یک وریم. همین کافی است. به زودی خواهیم دید که بن بست ها باز شده اند و اصلا مهم نبود که اینوری بن بست را باز کنیم یا آن وری.
ببینید هموطنان من.
از دید امروز ما فقط و فقط به مردمسالاری نیاز داریم. در کنار آن، ما مسلمانیم و فارغ از هرچه که غربیان بگویند من در این اسلام یادگرفتم که همه مردم دنیا را دوست داشته باشم و عشق بورزم و خیرخواهشان باشم. من اجازه نمی دهم داعش و شیطان اسلام را برای من تعریف کنند.
من مسلمانم.
بالاتر از آن، خدایم را می فهمم و می پرستم.
دعوایی نیست.
ما فقط و فقط یک دموکراسی برای آزاد شدن همه استعدادها نیازمندیم. شاید بگویی دموکراسی راه نفوذ است! مرا به بن بست ها نبر! ما باید نهادهای مردمی ایجاد کنیم و از دموکراسی خود در مقابل وسوسه و فساد پولهای بیگانه محافظت کنیم.
ما امروز به آزادی نیازمندیم تا خوب و بدمان شناخته شود و بن بستها شکست شود.
پ.ن.
منظور از بن بست، تصور امکان این وری شدن همه یا آن وری شدن همه برای حل مشکلات رومزره است!
