سعید تمر

آینده خوشی برای همه میخواهم به روشی[شناسی] منظم

سعید تمر

آینده خوشی برای همه میخواهم به روشی[شناسی] منظم

سعید تمر

این دفتر شلوغ و بینظم من است. دفتر شخصی.
شاید چند پیوند مفیدی برایتان وجود داشته باشد.
به زودی افتتاح سایت رسمی خودم را در اینجا اعلام خواهم کرد.
tamar.ir
---------------
خوش به حال آنانی که چهل سال اول زندگی خود را به خودشان اختصاص می دهند و باقی را وقف مردم می کنند
و
بدا به حال آنانکه جابه جا

تبلیغات
Blog.ir بلاگ، رسانه متخصصین و اهل قلم، استفاده آسان از امکانات وبلاگ نویسی حرفه‌ای، در محیطی نوین، امن و پایدار bayanbox.ir صندوق بیان - تجربه‌ای متفاوت در نشر و نگهداری فایل‌ها، ۳ گیگا بایت فضای پیشرفته رایگان Bayan.ir - بیان، پیشرو در فناوری‌های فضای مجازی ایران
پیوندها

۵ مطلب با موضوع «سیاست» ثبت شده است

همه ما تاوان خواهیم داد. در این شکی نیست. مقصر و بی گناه نداریم.

دیدم بازنشسته‌ ای نوشته است در این سه چهارسال، قدرت خرید من یک چهارم شده است.

راستی می گوید، آنها، الان در حال تاوان پس دادن هستند.

دیشب، تعمیر وسایل .. بودم، دو نفر اصرار داشتند که وضع ایران همین الان هم از کره شمالی و ونزوئلا بدتر است، فقط دروغ میگویند! گفتم آقا هنوز نمی دونی کره شمالی چیه!

خلاصه، تاوان خواهیم داد.

من کارکن بخش عمومی ام. می توانم متمرکز بر کارم بمانم؟ خیلی سخت. می توانم مثل برخی، سریع گارد دفاعی بگیرم نسبت به طوفان های آینده؟ بلی به آب خوردن.

اینجا، همه در لحظه موعودیم. ما همه تاوان خواهیم داد و ما همه پاسخ خواهیم داد.

انتخاب سختی است.

 

دوستی نادیده، مدام بر بروکرات ها فحش می دهد. بیراه نمی گوید. اندازه دولت (انبوه بروکراسی) رابطه دارد با ارزشهایی مثل آزادی و رفاه اجتماعی!

در نگاه او، ما که در بخش عمومی، در خیال جهاد هستیم، ذاتا مخالف ارزش‌های فوق هستیم!

واقعا دوراهی سختی است!

همیشه به او میگویم دوست داری ما هم بی خیال دولت بشویم و بیاییم بیرون آنوقت، کسانی که می مانند می دانی که کیانند؟ عقل تعطیل...

 

اما نهاد دولت، درست است که بیمار است ولی تنها هم هست.

نمی گویم ما را و مردم را گریزی از  نهاد دولت نیست! نه!

گاهی در تضعیف نهاد دولت است که ارزشهای دیگر، مجال می یابند و از تیغ مداخلات دولت در امان می شوند.

اما شک دارم که زمانهای خلا بی دولتی، کوتاه باشد و جامعه این خلا را با جوشش و خودتنظیم‌گری، پر کند.

دیدید؟ انتخاب سختی است!

گاهی، تک بعدی بودن زندگی را آسان می کند.

در چندین بعد، زیر سوال رفتن، وحشتناک است.

ما، خدمتگزاران شهروندی این کشور هستیم. الهی، به امید تو، راه نما تویی.

سعید تمر

 

ما همان ملتی بودیم که پروژهای 180 ساله، 100 ساله و بلند مدت داشتیم و اجرا هم کردیم.

اما در دوره اخیر، تاریخ رسمی ایران یک گسست پیدا می کند و بی تاریخی بر ما سوار می شود

 

و اینک، حماقت و جسارتهای رهبران و دشمنی آشکار آمریکا و خیانت و جنایت کوتوله های مسلط بر اداره (ادمینیستریشن یا رهبری سیاسی اداره) دست در دست هم می دهد که ما دیگر نتوانیم تیم باشیم

هر کسی در جنگی که در حال شکستن و خرد شدن هستیم به فکر نجات خود است

و در این میان

هیچ موفقیتی وجود ندارد جز پیاده شدن از کشتی در حال غرق شدن و آن نیز یعنی پناه بردن به همان دشمنی آشکار

 

بد مخمسه ای است

ولی ما ساکت نمی نشینیم. هم بر حماقت می تازیم و هم بر خائنان کوته بین و هم دشمنی آشکار آمریکا را می گوییم

شاید لشکر آواره شده ما نظم گیرد

 

سعید تمر

بدون اغراق تمام راه حل هایی که برای تلطیف یارانه بنزین و گازوییل ارائه می شود، در بهترین حالت یک سیاست با نتیجه هیچ است.

اما آیا راه حل دیگری هست که مقصدی بهتر داشته باشد؟

جواب آری است اما با شروطی

1- دولت ما، یعنی مدیران اداری ما توان اجرای برخی راه حل ها را ندارند لذا این راه حل ها هیچگاه به مخیله آنها نمی رسد و اگر کسی ارائه کند خیلی زود خفه می شود.

2- دولت ما، یعنی لایه سیاسی که باید پاسخگوی مردم باشد، واقعا نگران آثار تورمی افزایش قیمت سوخت است ولی کارشناسان اهمیتی به این نگرانی نمی دهند. از قضا برخی کارشناسان، به عمد با پژوهش های ناقص سیاستمردان را گول می زنند که آثار تورمی خیلی کمی در این سیاست است!

3- شرط پیاده سازی چنین راهکاری، این است که نوآوران و شرکتهای خصوصی نوآور که از قضا بسیار رانت جو هستند، بیایند و کمک کنند. دولتمردان سیاسی نیاز دارند که جامعه نخبه حمایت کند که راه کار سخت تری انتخاب شود.


اما راه کار.

یارانه بنزین و گازوییل فقط برای کسانی داده می شود که بتوانند اثبات کنند این سوخت را در پیمودن راه (پیمایش) مصرف کرده اند. همین.

یعنی هرکس هر چقدر بنزین خواست، در پمپ بنزین مثلا به قیمت 3 هزارتومان می خرد و با توجه به پیمایشی که انجام می دهد حتی اگر در ترافیک سنگین راره رفته باشد متناسب با مصرف منصفانه اش، به میزان 2 هزارتومان یارانه از دولت پس می گیرد.


برای اینکار، شرکتهای فناوری، پکیچی را روی خودرو نصب می کنند و پول آن را از محل صرفه جویی سوخت، از دولت می گیرند و درصدی از هر خودرو بابت رصد پیمایش از جیب دولت پول دریافت می کنند.

این پکیچ با سیاست دولت، قابل ارتقا است به نحوی که سیستم عامل هوشمند خودرو ملی در جاده های ایران می تواند با هزینه بسیار کمتر راه اندازی شود

و به این ترتیب، نه تنها یارانه سوخت به یکباره حل می شود بلکه حمل و نقل ایران در عرض سه سال هوشمندکامل  می شود.


می پرسید سود دولت در کجاست؟ یک) 20 درصد اتلاف سوخت در موتورها داریم، این 20 درصد هیچ یارانه ای دریافت نمی کنند. هر کی ماشینش را خوب نگه دارد، اتلاف نکند، یارانه کامل می گیرد.

2) خودروهای وارداتی نصف یارانه کامل را می گیرند یعنی سوخت آنها 20 هزارتومان تمام می شود ولی سوخت بقیه مردم همان 1000 تومان است.

3) دولت در سالهای آتی، می تواند قیمت پایه را افزایش دهد ولی فعلا قیمت برای مصرف کنندگان همان 10000 تومان باقی می ماند

4) قاچاق سوخت یارانه ای غیر ممکن می شود. دولت می تواند در هر استان قیمت مجزایی تعریف کند و پیمایش مکان محور مبنای محاسبه باشد.


مزایای این طرح بسیار است و از حوصله گفتن در اینجا خارج

قبلا در مقالات زیر توضیح داده ام


مهمترین بخش آن، هوشمند شدن سیستم حمل و نقل کشور است که میتواند هزینه پلیس راهور را ده ها برابر کاهش دهد. توسعه دیچیتال را در حمل ونقل ممکن کند. استعدادهای دیجیتال یک بخش واقعی از اقتصاد را دست می گیرند. اشتغال پایدار و مفید شکل می گیرد. یارانه باعث تورم هم نمی شود. کشور برای دیگر بخش های اقتصادی به اندازه کافی فناوری و نیروی ماهر تربیت می کند  آنهم در اوج تحریم ها.


زنده باد توسعه

سعید تمر

نه راه پس داریم نه راه پیش. و اینجا، نه جای نامیدی طولانی که  میدان اهل هنر است. زمان می برد که باور کنیم گله و نفرین و نفرت، فقط سخت تر کردن این دام است. 

لحظه می خواهد که ببینی در این جهان ملتت دوستی جز خود ندارد. هیچ کس دایه مهربان تر از خود هموطنانت نیست.

در ایران چند دسته ایم.

  • 80 درصد بلا استثنا گاه این وری ایم و گاه آن وری
  • 18 درصد از ما کاملا استواریم که این وریم یا آن ور. شک نداریم و عوض هم نخواهیم شد.
  • یک درصد در پی آنند که همه را به اینور دعوت کنند
  • یک درصد باقی مانده هم در پی آنند که همه را به آن ور دعوت کنند.
و من شما را دعوت می کنم از قله 1450 هجری شمسی یا 2070 میلادی به امروز نگاه کنید.
باور کنید چندان مهم نیست که ما 80 درصد به حرف کدام یک درصدها گوش کنیم.
مهم این است که از این بن بست خلاص شویم.

باور کنید محتمل است که دنیا بسیار بسیار تاریک و سیاه و ظالم تر از امروز شود. برای آن روز خودمان و فرزندانمان باید از بن بست ها عبور کنیم.
به نظر من
عاقلانه ترین تصمیم این است که با قدرت حاکم امروز کشورمان همراه شویم.
وقتی گفته می شود اقتصاد مقاومتی، قهر و ادا باور کنید پاسخ مناسبی نیست.
وقتی گفته می شود مدیریت جهادی باور کنید خندیدن پاسخ مناسبی نیست
از منظر 1450 به امروز نگاه کنید. واقعا پاسخ مناسب چیست؟
آینده از ما توقع دارد.
برگردید به هفتاد سال قبل، یا صدو هفتاد سال قبل، یا 270 سال قبل، 
ببینید توقعتان از مردمان آن روزگار چیست؟
فرض کنید قدرت حاکمی هست که از مردم میخواهد روی پا بیاستند! فرض کنید همه انتقادهایتان هم وارد است. مردم بههتره چه کار کنند؟
بعلی ، 
آنچه مهم است فقط اراده جمعی است. چه این وری چه آنوری
اصرار نکنید که همه به عقیده شما شوند
وانمود کنید که همه به یک وریم. همین کافی است. به زودی خواهیم دید که بن بست ها باز شده اند و اصلا مهم نبود که اینوری بن بست را باز کنیم یا آن وری.

ببینید هموطنان من.
از دید امروز ما فقط و فقط به مردمسالاری نیاز داریم. در کنار آن، ما مسلمانیم و فارغ از هرچه که غربیان بگویند من در این اسلام یادگرفتم که همه مردم دنیا را دوست داشته باشم و عشق بورزم و خیرخواهشان باشم. من اجازه نمی دهم داعش و شیطان اسلام را برای من تعریف کنند.
من مسلمانم.
بالاتر از آن، خدایم را می فهمم و می پرستم.
دعوایی نیست.
ما فقط و فقط یک دموکراسی برای آزاد شدن همه استعدادها نیازمندیم. شاید بگویی دموکراسی راه نفوذ است! مرا به بن بست ها نبر! ما باید نهادهای مردمی ایجاد کنیم و از دموکراسی خود در مقابل وسوسه و فساد پولهای بیگانه محافظت کنیم.
ما امروز به آزادی نیازمندیم تا خوب و بدمان شناخته شود و بن بستها شکست شود.

پ.ن.
منظور از بن بست، تصور امکان این وری شدن همه یا آن وری شدن همه برای حل مشکلات رومزره است! 


سعید تمر

راهبرد مسخره ای است نه؟ مورد داریم مردم گفتند آقا فلان دریاچه را، فلان اقتصاد را ، بهمان را نجات دهید!!

عده ای آمدند گفتند آره ما هم میگوییم کار را به ما بسپارید که بعد خوردن و بردن و رییس شدن، بیاییم و بگوییم این کار در فلان مدت نشدنی است و باید صبر کنید!!

خب

فرق شما حضرات با آن حضرات قبلی چیست؟ هردوی شما که میفرمایید نجات دادنی در کار نیست!!

تفاوت شما اینه که میگویید فعلا تا بلند مدت اجازه دهید ما سوار باشیم ببینیم چی میشه!!

تضمین تان برای همان بلند مدت چیست؟ از کجا مطمئن شویم تفاوت شما با قبلی ها خیلی بیشتر از این حرفه که در بلند مدت نجاتشان میدهید؟!


حق بدهید تضمین بخواهیم بابا!


وگرنه این اقتصاد را که تا آخر سال هشتم دولت روحانی نجات ندهید

دریاچه را تا 20 سال آینده خشک و برهویت نشانمان دهید و


نظام تدبیر

اصلاح نظام اداری

اصلاح نظام پرداخت

اقتصاد مقاومتی

صندوق تامین اجتماعی

بهداشت و سلامت

نظام پزشکی 

و اخیرا سازمان نظام مدیریت آذر


میخواهید چیکار کنید جز حکومت آرام و شیرین؟

بزک نمیر همه چیز درست میشه بهار20پلاس؟

سعید تمر