ما همان ملتی بودیم که پروژهای 180 ساله، 100 ساله و بلند مدت داشتیم و اجرا هم کردیم.
اما در دوره اخیر، تاریخ رسمی ایران یک گسست پیدا می کند و بی تاریخی بر ما سوار می شود
و اینک، حماقت و جسارتهای رهبران و دشمنی آشکار آمریکا و خیانت و جنایت کوتوله های مسلط بر اداره (ادمینیستریشن یا رهبری سیاسی اداره) دست در دست هم می دهد که ما دیگر نتوانیم تیم باشیم
هر کسی در جنگی که در حال شکستن و خرد شدن هستیم به فکر نجات خود است
و در این میان
هیچ موفقیتی وجود ندارد جز پیاده شدن از کشتی در حال غرق شدن و آن نیز یعنی پناه بردن به همان دشمنی آشکار
بد مخمسه ای است
ولی ما ساکت نمی نشینیم. هم بر حماقت می تازیم و هم بر خائنان کوته بین و هم دشمنی آشکار آمریکا را می گوییم
شاید لشکر آواره شده ما نظم گیرد