یارانه بنزین، تداوم اشتباه و توسعه ای که غفلت می کنیم

بدون اغراق تمام راه حل هایی که برای تلطیف یارانه بنزین و گازوییل ارائه می شود، در بهترین حالت یک سیاست با نتیجه هیچ است.

اما آیا راه حل دیگری هست که مقصدی بهتر داشته باشد؟

جواب آری است اما با شروطی

1- دولت ما، یعنی مدیران اداری ما توان اجرای برخی راه حل ها را ندارند لذا این راه حل ها هیچگاه به مخیله آنها نمی رسد و اگر کسی ارائه کند خیلی زود خفه می شود.

2- دولت ما، یعنی لایه سیاسی که باید پاسخگوی مردم باشد، واقعا نگران آثار تورمی افزایش قیمت سوخت است ولی کارشناسان اهمیتی به این نگرانی نمی دهند. از قضا برخی کارشناسان، به عمد با پژوهش های ناقص سیاستمردان را گول می زنند که آثار تورمی خیلی کمی در این سیاست است!

3- شرط پیاده سازی چنین راهکاری، این است که نوآوران و شرکتهای خصوصی نوآور که از قضا بسیار رانت جو هستند، بیایند و کمک کنند. دولتمردان سیاسی نیاز دارند که جامعه نخبه حمایت کند که راه کار سخت تری انتخاب شود.

اما راه کار.

یارانه بنزین و گازوییل فقط برای کسانی داده می شود که بتوانند اثبات کنند این سوخت را در پیمودن راه (پیمایش) مصرف کرده اند. همین.

یعنی هرکس هر چقدر بنزین خواست، در پمپ بنزین مثلا به قیمت 3 هزارتومان می خرد و با توجه به پیمایشی که انجام می دهد حتی اگر در ترافیک سنگین راره رفته باشد متناسب با مصرف منصفانه اش، به میزان 2 هزارتومان یارانه از دولت پس می گیرد.

برای اینکار، شرکتهای فناوری، پکیچی را روی خودرو نصب می کنند و پول آن را از محل صرفه جویی سوخت، از دولت می گیرند و درصدی از هر خودرو بابت رصد پیمایش از جیب دولت پول دریافت می کنند.

این پکیچ با سیاست دولت، قابل ارتقا است به نحوی که سیستم عامل هوشمند خودرو ملی در جاده های ایران می تواند با هزینه بسیار کمتر راه اندازی شود

و به این ترتیب، نه تنها یارانه سوخت به یکباره حل می شود بلکه حمل و نقل ایران در عرض سه سال هوشمندکامل  می شود.

می پرسید سود دولت در کجاست؟ یک) 20 درصد اتلاف سوخت در موتورها داریم، این 20 درصد هیچ یارانه ای دریافت نمی کنند. هر کی ماشینش را خوب نگه دارد، اتلاف نکند، یارانه کامل می گیرد.

2) خودروهای وارداتی نصف یارانه کامل را می گیرند یعنی سوخت آنها 20 هزارتومان تمام می شود ولی سوخت بقیه مردم همان 1000 تومان است.

3) دولت در سالهای آتی، می تواند قیمت پایه را افزایش دهد ولی فعلا قیمت برای مصرف کنندگان همان 10000 تومان باقی می ماند

4) قاچاق سوخت یارانه ای غیر ممکن می شود. دولت می تواند در هر استان قیمت مجزایی تعریف کند و پیمایش مکان محور مبنای محاسبه باشد.

مزایای این طرح بسیار است و از حوصله گفتن در اینجا خارج

قبلا در مقالات زیر توضیح داده ام

مهمترین بخش آن، هوشمند شدن سیستم حمل و نقل کشور است که میتواند هزینه پلیس راهور را ده ها برابر کاهش دهد. توسعه دیچیتال را در حمل ونقل ممکن کند. استعدادهای دیجیتال یک بخش واقعی از اقتصاد را دست می گیرند. اشتغال پایدار و مفید شکل می گیرد. یارانه باعث تورم هم نمی شود. کشور برای دیگر بخش های اقتصادی به اندازه کافی فناوری و نیروی ماهر تربیت می کند  آنهم در اوج تحریم ها.

زنده باد توسعه