محدود به شغل و علممان هستیم یا رهاشدگانی بر فراز جامعه ایم؟

همیشه سوال بود برام که چرا خودم را با کارم معرفی نمی کنم؟ یا چگونه محدود نمی شوم به حرف زدن از کارم. و البته اغلب هم غرق کارم هستم.

ببینید فوکو چه می گوید:

به نظر میشل فوکو، هر رابطه اجتماعی، یک رابطه قدرت است؛ اما هر رابطه قدرت، الزاماً به سلطه ختم نمی‌شود. از نظر او، قدرت در اجتماع مدرن، نظامی از روابط مبتنی بر دانش)شبکه دانش-قدرت) است که فرد را در درون خود جا می‌دهد. به این معنا که فرد، هم‌زمان که شناخته می‌شود (در دفاتری بیرون از خود فرد، ثبت و به رسمیت شناخته می‌شود یا از درون، خود را مطابق هنجارها و دانش تحمیل شده از سوی اجتماع می‌فهمد و طبقه‌بندی می‌کند) و یا تحت نظام دانش‌هایی چون اقتصاد، حقوق، پزشکی، روان‌شناسی یا آموزش قرار می‌گیرد، مرئی می‌شود و به این ترتیب، تحت سیطره قدرت قرار می‌گیرد.