در این شکی نیست که ارتباط درست مهم است. اما آیا، مخاطب درست تربیت کردن مهم نیست؟
جلاسین، نامی است که برای توصیف مدیران اداری عادت کرده به جلسه های بسیار بکار می رود (محمد فاضلی).
جلاسین، همه چیز را در جلسه خلاصه می کنند. از اداره و سازمان خود نمی توانند کار بکشند لذا دعوت به جلسه می کنند که به زور جلسه هم که شده، کار پیش برود. یعنی چه؟ یعنی مسئول فلان بخش را طبق شعبده بازی جلسه، موظف می کنند که گزارشی در باره علم سیاست به زبان اقتصاد ارائه کند. او هم کارشناس بدبختی در چنته دارد که باید معجزه سیاست به زبان نمودار را ممکن سازد.
حال بازگردیم به موضوع بحث. آیا برای این جلسات هم مهم است که شیوه ارائه چگونه باشد؟ بلی مهم است ولی مهمتر این است که دقت بفرمایید، اگر شیوه ارائه خوب شما مثلا برای آموزاندن یک نکته مفهومی باشد، دارید اشتباه می روید!! در شعبده بازی جلاسین، شما وقتی موفق ارزیابی خواهید شد که طبق خواسته های آنها عمل کنید.
اشتباه نکنید خواسته های جلاسین، یادگیری آنچه نمی دانند نیست. خواسته جلاسین، افزودن نمودار یا مباحثی است که بتوانند حول آن، فضل فروشی تعهد شده خود را ارائه نمایند.
گام های موفقیت در شعبده جلاسین
1) بعد از گذشت چند جلسه، الان باید پخمه ترین جلاس را مد نظر قرار دهید.
2) ارائه را مختص همان پخمه ( که در واقع از منظر جلاسین نخبه است) تدارک ببینید.
3) فراموش کنید که موضوع بحث چیست
4) فراموش کنید که بحث چقدر عقبه و پیشینه مفهومی دارد.
5) اصلا مهم نیست که فهم شما از مسئله چیست
6) تا جای ممکن بگویید که بقیه چه می گویند.
7) گزارش می دهید که دیگران در دنیا چه می کنند.
8) ببخشید، 6 و 7 را درست نگفتم و درست متوجه نشدید. برگردیم دوباره
9) سعی کنید از گفته های اندیشکده و اندیشمندان، به کسانی رجوع کنید که به زبان و الگوهای ذهنی پخمه نزدیک تر است.
10) مثلا اگر سازمان گفتمان اقتصادی دارد، موضوع شما در باره عرفان یا فرهنگ است، شما باید زبان اقتصادی حاکم بر مثلا گزارش های مجمع جهانی اقتصاد را باید گزارش کنید و اگر به گفته های عارف های معروف استناد کنید، دارید اشتباه می روید ها!! استنادی هم اگر به عارف می کنید باید در حدی باشد که در گزارشهای اقتصادی مجمع لازم دیده اند که تم عرفانی بدهد نه بیشتر.
11) هرچقدر هم که فکر می کنید در ابتدای بحث، چارچوب بحث را گفته اید، اشتباه می کنید. چارچوب بحث را نباید بگویید، باید نشان دهید که چارچوب دارید! همین کافیه! اینکه بعضی ها می بینند که این اصلا چارچوب نیست، اصلا مهم نیست، حس پخمه های جلاسین مهم تره!
12) جداولی داشته باشید که در سطرها و ستونها، خلاصه گفته ای دیگران را طبقه بندی شده ارائه کنند. همین.
13) عکسهایی با ارتباط حداقلی هم که شده داشته باشید. مثلا برای آمایشی ها، نقشه داعش هم باشد کفایت می کند فقط راه های و کوریدورها را تهدید کرده باشند کافی است. مهم نیست بحثتان ایران است. پیرامون شامل داعش هم می شود که الان منقرض شده است.
14) اگر جرات دارید، جرات کسانی که می توانند در ابهت شما شک کنند را با نگاه ها و حمله هایتان بگیرید! اگر ندارید، نوش جان کنید.
15) الگو ارائه کنید. مهم نیست تفکی باشد. بحث را جمع کنید. بخصوص بحث های بی سرو ته را با الگوهایی که می دهید جمع کنید. نشان دهید که جمع کرده اید.
16) این اطمینان را بدهید که خودتان می دانید چه کرده اید، جلاسین همین حس را بگیرند راضی اند.
17) حرفهای دیگران را یادداشت کنید. یادداشتتان را بعدا از روی میز برندارید هم مهم نیست.
خب امیدوارم گام های موفقیت را خوب طی کنید.
جلسه پسند کردن مفاهیم، خیلی زشته، خیلی ستمه. ولی کاری است که در اداره با حضور آدمهای غلط در جلسه، همیشه مجبور به انجامش هستند. گویا معضل تمام دنیاست. دوری از جلاسین، همیشه ممکن نیست. جلاسین، در هر حالتی، به ضرر شما هستند چه کار کنید چه نکنید. چه شرکت کنید چه نکنید.
جلاسین واقعیت هستند و شما حاشیه.
بزرگترین راهبردی که تاحالا کشف شده است که می تواند شما را از شر جلاسین ایمن کند این است که جلاس شوید! بلی چاره ها اندکند.
